Ewolucja

Nam kajakarzom bliżej do ekologicznego patrzenia na świat, niż tym, którzy z przyrodą nie mają do czynienia na co dzień. Nie zostawiamy po sobie śmieci na brzegu, coraz rzadziej w naszych lukach bagażowych goszczą foliowe torebki i plastikowe butelki, nie używamy detergentów i oburzamy się na odpady wyrzucane przez mieszkańców wprost do rzek. Wiemy jaka siła drzemie w wietrze, jesteśmy świadomi szkód wywołanych przez sztuczne zapory na rzekach. Szanujemy naturę. Tylko czy to wystarczy?

Jestem mięsożerna. Ciągle jeszcze nie wyobrażam sobie, żebym mogła nie zatęsknić za kiełbaską podczas ogniska, czy karkówką z grilla. Posiłek mięsny z pewnością będzie tym, który ciągle jeszcze wybiorę w restauracji lub przygotuję dla domowników. Przyznam jednak, że dużo myślę o zmianie sposobu odżywiania. Może nie od razu przejdę na weganizm, czy witarianizm, ale wegetarianizmowi poświęcam dużo moich myśli. Czasem nawet testuję siebie, czy przetrwam dzień lub dwa bez mięsa.

Szczęśliwie, w naszej szerokości geograficznej nie spożywamy mięsa psów, kotów czy koni, z którymi się przyjaźnimy bardziej niż z innymi gatunkami. Ale czy nie zasługują na takie samo traktowanie wszystkie zwierzęta, które wraz z nami są gospodarzami naszej planety? Po wakacjach na Sardynii, gdzie spotkałam dziko żyjące bardzo miłe osiołki, nie tknę salami. Nie mogę na nie nawet patrzeć. Zdaje się, że mimowolnie postawiłam pierwszy krok w kierunku rezygnacji z mięsa w diecie. Spotkanie na mojej drodze witarian i długie rozmowy z nimi podczas spływu, poznanie kajakarki weganki, która dała się namówić na artykuł do tego numeru, czy zrozumienie procesów masowej hodowli zwierząt na rzeź sprawiają, że w mojej mięsożernej głowie rozpoczęła się przemiana sposobu myślenia. Ewolucja. Szczególnie w ostatnich dniach, po Szczycie Klimatycznym COP24 w Katowicach, uświadomiłam sobie wiele ważnych faktów. Wiem już, że zmiany są konieczne i nieuniknione. Na wielu płaszczyznach, nie tylko tych „plastikowo-węglowych”.  Ograniczenie spożywania mięsa do tych koniecznych zmian także się zalicza. Jestem o tym przekonana.

Spróbujmy dołożyć wszelkich starań, by zmienić nasze przyzwyczajenia, przestać zatruwać naszą planetę i ocalić świat, który znamy. Ten zielony, z drzewami w puszczy, wodą w rzekach i czystym powietrzem. Zróbmy wszystko, by zwierzęta, które przemówią do nas ludzkim głosem podczas Wigilii, miały nam do powiedzenia same miłe rzeczy. Wesołych Świąt!

Kinga Kępa

Na Szlaku Kajki i Pisy

Mariola Maciaszek

Miodowy miesiąc w Mongolii

Wiecie jak niskobudżetowo, ale egzotycznie spędzić miesiąc miodowy? W Mongolii! O dwóch tygodniach spędzonych na rzece Egijn Goł opowiadają Agnieszka Szczepińska i Paweł Motel. 

Bug 2018 z Kołem Przygody

Szymon Łukomski

O pływach i prądach pływowych z perspektywy kajakarza. Część I

Piotr Opacian

Składak to jest dopiero kajak! VI Ogólnopolski Zlot Kajaków Składanych

Ku zdziwieniu autora tekstu Tomasza Andrzeja Krajewskiego, kajaki składane wracają do łask. Czyżby wśród składaków miała się powtórzyć historia płyty winylowej?

Zambia – raj odnaleziony

O ogromnych bystrzach, ale bezpiecznych dla kajakarzy, o nocach pod rozgwieżdżonym niebem, o słoniach i krokodylach, czyli o spłynięciu kanionu Zambezi słowami Bartosza Czauderny.

Zarys dziejów Międzynarodowego Spływu Kajakowego na Dunajcu w latach 1985–2000. Część I

Krystyna Czopek i Jerzy Jan Czopek

Od naciągania do piórkowania

Bartosz Sawicki

Sauna jako znakomita forma odnowy biologicznej

Zima to czas na regenerację organizmu i trening nieco inny, niż ten w kajaku. Korzystanie z sauny to właśnie trening!Jak korzystać z sauny prawidłowo radzi fizjoterapeuta Dorota Chałubińska.

Wege w kajaku

Paulina Jonczyński

Wisło moja. Płyniesz Olzo

Rafał Tomczyk

Polecamy również